Tarcze szlifierskie zbudowane są z materiałów ściernych i spoiwa. Materiały ścierne mogą być pochodzenia naturalnego takie jak, diament naturalny, korund, szmergiel, kwarc i krzemień oraz pochodzenia sztucznego takie jak, elektrokorund szlachetny, elektrokorund zwykły, elektrokorund półszlachetny, węglik krzemu, węglik boru, borazon i diament syntetyczny. Najważniejszymi cechami materiałów ściernych są:

– kształt;

– ziarnistość;

– liczba ziarnistości;

– numer ziarna;

Spoiwo jest składnikiem pozwalającym na powiązanie poszczególnych ziaren ścierniwa w porowate ciało stałe.

Obecnie stosowane tarcze szlifierskie możemy podzielić na:

  • Mineralne tarcze szlifierskie charakteryzują się małą odpornością na wilgoć i zmiany temperatur oraz kruchością.
  • Silikatowe tarcze szlifierskie charakteryzują się małą wytrzymałością.
  • Ceramiczne tarcze szlifierskie charakteryzują się duża wytrzymałością i kruchością. Prędkość skrawania przy użyciu tych tarcz dochodzi do 35m/s.
  • Bakelitowe tarcze szlifierskie charakteryzują się dużą wytrzymałością i miękkością. Prędkość skrawania przy użyciu tych tarcz dochodzi do 45m/s.
  • Gumowe tarcze szlifierskie charakteryzują się dużą wytrzymałością, a prędkość skrawania przy użyciu tych tarcz dochodzi do 65m/s.
  • Metalowe tarcze szlifierskie

 

Każda nowa tarcza szlifierska musi zostać wyważona przed rozpoczęciem procesu szlifowania. Na szlifierkach konwencjonalnych odbywa się to poza maszyną, na specjalnych jednostkach statycznych do wyważania tarcz szlifierskich. W większości przypadków na szlifierkach numerycznych wyważanie odbywa się bezpośrednio na szlifierce za pomocą mas kompensujących znajdujących się w elektrowrzecionie oraz przyrządu GAP. Wyważanie tarczy szlifierskiej na szlifierce działa na zasadzie pomiaru drgań elektrowrzeciona i oddziaływaniu przez elektroniczny system sterujący na położenie masy kompensującej, która znajduje się w końcówce elektrowrzeciona.